بررسی فرایند اهمیت تربیت پذیری دانش آموزان از مدارس در نظام آموزش و پرورش

مدرسه اولین محیط اجتماعی است که کودک بعد از خانواده وارد آن می شود. در دنیای پیچیده امروز هیچ کس بی نیاز از تعلیم و تربیت نیست، امروز فعالیت در مدرسه و آموختن، خود بخش عظیمی از زندگی انسان هاست، دیگر نمی توان با طرز تلقی گذشته به شاگرد و تربیت او نگریست. اگر معلمان با اصول و مبانی و هدف های تعلیم و تربیت، ویژگی های دانش آموزان و نیازهای آن ها و روش ها و فنون تدریس آشنایی نداشته باشند، هر گز قادر نیستند به عنوان سازندگان جامعه ایفای نقش کنند. مهم ترین عامل توسعه پرورش ذهنی علمی در یک جامعه نظام آموزشی است. در عصر امروز آموزش صحیح و موثر دانش آموزان به یکی از مهمترین عوامل جهت توسعه و گسترش جوامع تبدیل شده است. با توجه به اهمیت بسیار بالایی که آموزش دارد، می توان گفت که محیط آموزشی هم در یادگیری به همان اندازه تاثیرگذار است. نقش و جایگاه مدرسه به عنوان مهمترین شاخص جهت آموزش و پرورش و موفقیت دانش آموزان انکارناپذیر و حیاتی است. اما نمی توان جایگاه والدین و ضرورت مشارکت آن ها در آموزش و پرورش و موفقیت کودکان را نیز نادیده گرفت؛ نقشی حیاتی و تاثیرگذار که بی شک بدون مشارکت والدین بخشی از اهداف آموزشی و پرورشی ناکام مانده و کودکان نیمی از آموزش های الزم را دریافت نمی کنند. یادگیری در مدرسه به دو دسته ی مباحث آموزشی و پرورشی تقسیم می گردد. این دو دسته مکمل یکدیگر هستند و کوتاهی در هر یک از آن ها موجب می شود دانش آموزان در آینده نتوانند به موفقیت و رشد تحصیلی مورد انتظار برسد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، مدرسه ، محیط ، آموزش ، تربیت