تحلیل آثار مالی و زمانی تغییرات شرح کار در قراردادهای نفتی(طرح و ساخت)

قراردادهای پیمانکاری خصوصی طرح و ساخت از مهمترین قراردادهای حوزه اجرای پروژه به خصوص در صنعت نفت می باشد که بین صاحب پروژه و پیمانکار با موضوع طراحی ساخت تامین تجهیزات راه اندازی، انتقال و در بعضی مواقع تامین مالی منعقد می گردد و هدف از انعقاد قرارداد به صورت EPC بالبردن سرعت از طریق همزمانی بسیاری از کارها از جمله طراحی و ساخت و از سوی دیگر کاهش هزینه ها به وسیله مدیریت بهتر می باشد که البته گاه با چالش هایی مواجه می گردد. بر این اساس هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل آثار تغییر اوضاع و احوال در قراردادهای پیمانکاری با محوریت قراردادهای پیمانکاری طراحی، تدارکات کالا و ساخت (EPC) می باشد. نتایج بیانگر این موضوع بود که این نوع از تغییرات با وجود اینکه جنبه دستوری دارند لیکن آثار آن در محدوده خاص مفاد قرارداد و در جهت افزایش کار، کاهش کار و یا کیفیت تجهیزات از نظر زمانی و مالی قابل تسری می باشد.

کلیدواژه ها:

قراردادهای طرح و ساخت ، تغییرات مالی و زمانی ، صنایع نفتی ، قراردادپیمانکاری