مطالعه تطبیقی کارکرد اصول کلی در حقوق بین الملل و مبانی فقهی با تاکید بر حقوق ایران

اصول کلی حقوقی که با روش استقرائی حاصل شده است، نقش مهمی را در حقوق بین الملل ایفا می کنند. با این حال منشا و نقش آن ها مبهم باقی مانده است. هدف از این پژوهش، ضمن شناسایی مشروعیت و ویژگی های اصول کلی در حقوق بین الملل، نشان دادن نقش این اصول در جلوگیری از قدیمی شدن و بیربط شدن قواعد حقوقی می باشد؛ مهم این است که اصول کلی اجازه می دهد تا حقوق بین الملل رشد کند و بتواند در مقابل چالش های مدرن عکس العمل نشان دهد. همچنین ویژگی های منحصر به فرد اصول کلی باعث تمایز آن ها از سایر منابع حقوق شده و مبنای کارایی آن ها می باشند. با روش توصیفی-تحلیلی به مقایسه بین تعدادی از اصول کلی حقوق بین الملل با اصول فقه امامیه که زیربنای حقوق امروزی ایران می باشد، پرداخته شده تا ضمن یافتن نقاط اشتراک و افتراق آن ها، امکان استفاده از این اصول کلی را در حقوق ایران درک شود.

کلیدواژه ها:

اصول کلی ، ریشه قواعد حقوقی ، مشروعیت ، مطالعه تطبیقی ، حقوق بین الملل ، فقه امامیه