نگرش تطبیقی بر طلاق در حقوق ایران و ترکیه

این مقاله با مقایسه قوانین طلاق در ایران و ترکیه، به بررسی تفاوت ها و تمایزات میان دو کشور پرداخته است. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی بوده و به بررسی مواد قانونی و اصول حقوقی در هر دو کشور می پردازد. از طریق بررسی مفاهیمی مانند "طلاق بدعی"، "حقوق زن و مرد" و "مراقبت از فرزندان"، تفاوت های قانونی و اجتماعی میان این دو کشور مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به مطالعه مواد قانونی و تحلیل رویکردهای حقوقی، تاثیرات اجتماعی و فرهنگی طلاق در هر دو کشور بررسی شده است. می توان به سوال اصلی این مقاله که چه تفاوت ها و تشابه هایی در نگرش و قوانین مربوط به طلاق در حقوق ایران و ترکیه وجود دارد؟ می توان پاسخ داد هر کشور دارای سیاست ها و قوانین متفاوتی در زمینه طلاق است، اما هر دو کشور با چالش های مشابهی در مسیر بهبودی و اصلاح قوانین مواجه هستند. اصلاحات لازم باید با توجه به نیازهای جامعه و اصول حقوق بشر صورت گیرد تا بهبودی در زمینه زندگی خانوادگی و اجتماعی ایجاد شود. نتیجه گیری نشان می دهد که اصلاحاتی در قوانین طلاق هر دو کشور ضروری است تا حقوق هر طرف را تضمین کند و به حفظ حقوق کودکان اختصاص دهد. طلاق می تواند به فشارهای روانی، اجتماعی و اقتصادی برای افراد منجر شود که این فشارها می تواند عواملی برای گرایش به بزهکاری و اعتیاد باشد. زنان مطلقه ممکن است به علت تبعیض های اجتماعی و اقتصادی که با وضعیت مطلقه همراه است، به بزهکاری و اعتیاد دچار شوند. مردان پس از طلاق نیز ممکن است با مشکلات اجتماعی و اقتصادی مواجه شوند که این مشکلات می تواند به افزایش بزهکاری در این گروه افراد منجر شود. برای کاهش این مشکلات و پیشگیری از بزهکاری و اعتیاد پس از طلاق، لازم است که حمایت های اجتماعی و اقتصادی مناسب فراهم شود، افراد آگاهی کافی درباره حقوق و منافع خود داشته باشند و فرصت های معنادار برای زندگی پس از طلاق فراهم شود.

کلیدواژه ها:

خانواده ، طلاق ، حقوق ایران ، حقوق ترکیه