شیوه های جبران خسارت نقض تعهدات در بیع بین الملل

در مقاله حاضر روش ها و ابزارهای مختلفی که برای جبران خسارت های ناشی از نقض تعهدات در قراردادهای بیع بین المللی وجود دارد، به طور جامع بررسی گردید. پژوهش حاضر به تحلیل کنوانسیون های بین المللی، به ویژه کنوانسیون سازمان ملل متحد درباره قراردادهای بیع بین المللی کالا (CISG) و اصول قراردادهای تجاری بین المللی پرداخته است تا تصویری روشن از راهکارهای مختلف جبران خسارت ارائه دهد. همچنین در مقاله حاضر مفاهیم حق فسخ قرارداد، جبران خسارت از طریق پرداخت معادل مالی و امکان اعطای مهلت اضافی برای انجام تعهدات از سوی طرف متخلف ذکر شده است. تاکید بر وجود رابطه سببیت میان عدم اجرای تعهد و خسارات وارده، به عنوان یکی از الزامات جبران خسارت، نقش مهمی در تعیین میزان و نوع جبران دارد. در ادامه، مقاله به تفاوت های موجود در سیستم های حقوقی مختلف می پردازد، جایی که برخی نظام ها حق فسخ قرارداد را در موارد نقض عمده یا اساسی به عنوان اولویت در نظر گرفته اند، در حالی که سایر نظام های حقوقی، الزام به اجرای تعهدات یا جبران خسارت از طریق پرداخت معادل مالی را تایید و توصیه می کنند. عالوه بر این، تحقیق حاضر به بررسی امکان اعطای مهلت اضافی برای انجام تعهدات از سوی متعهد متخلف پرداخته است؛ این قاعده که در برخی نظام های حقوقی، از جمله حقوق آلمان، به رسمیت شناخته شده و به وسیله کنوانسیون (CISG) نیز اقتباس شده است، به طرف زیان دیده اجازه می دهد تا پیش از فسخ قرارداد، فرصت اضافی به متعهد دهد تا تعهدات خود را به انجام رساند. چنین رویکردی، به تعادل بین حقوق طرفین و جلوگیری از ورود زیان های بیشتر کمک می کند. نتایج این بررسی نشان داد که رویکردهای حقوقی متفاوتی نسبت به مسئله جبران خسارت در بیع بین المللی وجود دارد؛ برخی نظام ها حق فسخ را اولویت می دهند، در حالی که سایر نظام ها الزام به اجرای تعهدات یا پرداخت معادل مالی را به عنوان راهکارهای موثر در نظر می گیرند.

کلیدواژه ها:

جبران خسارت ، بیع بین الملل ، کنوانسیون بیع ، حق فسخ ، الزام به اجرای تعهد