برآورد پتانسیل سیل خیزی حوضه دارآباد و اثرات آن بر منطقه ۱ تهران

سیل ازجمله پدیده هایی است که هرساله خسارات فراوانی را به بار می آورد و همواره موردتوجه کارشناسان هیدرولوژی بوده است. عواملی نظیر فیزیوگرافی ، ژئومورفولوژی و عوامل انسانی می تواند این پدیده را در حوضه ها تسریع ببخشد. ازآنجایی که در طرح های بهره برداری از منابع آب، کنترل سیلاب، سدسازی، عملیات آبخیزداری و اکثر زمینه های مطالعات هیدرولوژی، دبی سیلاب اهمیت دارد لذا دقت مطالعات و درجه ایمنی طراحی تاسیسات و سازه های آبی، بستگی زیادی به روش مطالعات دارد. در تحقیق حاضر پتانسیل سیلاب حوضه آبخیز دارآباد با استفاده از روشSCS مطالعه شده است. ابعاد هیدروگراف حوضه با توجه به مقادیر بارش ۲۴ ساعته ، زمان تمرکز ، شماره منحنی ، بارش مازاد ، زمان تا اوج و دبی اوج به دست آمد، سپس هیدروگراف سیل برای حوضه دارآباد در دوره های زمانی ۲، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ ساله محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با توجه به وسعت و شکل حوضه آبخیز دارآباد، این حوضه سیل خاست می باشد چون دارای حوضه ای باریک و کوچک می باشد، طول آبراهه های فرعی کوتاه بوده و رواناب های حاصل از بارندگی در مدت زمان کمی از ارتفاعات طرفین به زهکشی اصلی رسیده و زهکش را پر می کنند و موجب سیل می شود درنتیجه جایی که رودخانه از واحد کوهستان خارج می شود خطر سیل وجود خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

حوضه دارآباد ، سیل خیزی ، آنالیز بارش ها ، مدلSCS