در سال های اخیر، فناوری
هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار نوین در بسیاری از حوزه ها از جمله
آموزش و پرورش مطرح شده است. این فناوری می تواند تغییرات عمده ای در فرآیندهای یاددهی-یادگیری ایجاد کند و فرصت های بی نظیری برای بهبود کیفیت آموزش فراهم آورد. استفاده از
هوش مصنوعی در نظام آموزشی می تواند به ویژه از طریق یادگیری شخصی سازی شده، ارزیابی دقیق و موثر، و بهبود عملکرد معلمان و مدیران آموزشی، تاثیرات مثبت زیادی در سیستم آموزشی بگذارد.
هوش مصنوعی به طور بالقوه قادر است روش های تدریس را به سمت فردی سازی و بهینه سازی هدایت کند، به گونه ای که هر دانش آموز بتواند با توجه به نیازها و ویژگی های فردی خود، یادگیری را تجربه کند.. از سوی دیگر، استفاده از
هوش مصنوعی در آموزش با چالش های مختلفی روبرو است. چالش های فنی از جمله مشکلات زیرساختی، دسترسی به فناوری و اینترنت در بسیاری از مناطق، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، از موانع اصلی پیش رو در پذیرش گسترده این فناوری هستند. این مقاله به بررسی
چالش ها و فرصت های استفاده از
هوش مصنوعی در
آموزش و پرورش پرداخته و به تحلیل پژوهش های مختلف در این زمینه می پردازد. در نهایت، پیشنهادهایی برای حل این
چالش ها و استفاده موثرتر از این فناوری در نظام آموزشی ارائه می شود.