بررسی تاثیر روابط سازنده معلم و دانش آموز بر عملکرد تحصیلی و انضباط در کلاس

هدف اصلی این مقاله مروری، بررسی و تحلیل جامع تاثیر روابط سازنده بین معلم و دانش آموز بر دو جنبه ی اساسی فرآیند آموزش و پرورش، یعنی عملکرد تحصیلی دانش آموزان و انضباط در کلاس می باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش مرور نظام مند و دقیق منابع علمی معتبر، کوشش شده تا مبانی نظری و پشتوانه های تجربی مربوط به روابط سازنده معلم و دانش آموز، عملکرد تحصیلی و انضباط در کلاس به طور کامل تبیین گردد. همچنین، مقاله حاضر به واکاوی و تشریح مکانیسم های اثرگذاری روابط سازنده بر این دو متغیر کلیدی در محیط آموزشی می پردازد. بر اساس یافته های به دست آمده از این مرور نظام مند، روابط سازنده و مثبت معلم و دانش آموز که مبتنی بر احترام متقابل، اعتماد، همدلی و حمایت عاطفی شکل می گیرد، از طریق ایجاد محیط یادگیری امن، انگیزشی و پرورنده، به بهبود قابل توجه عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دروس مختلف و ارتقای انضباط در کلاس منجر می شود. افزون بر این، نتایج این بررسی نشان می دهد که روابط سازنده، نقش بسزایی در کاهش رفتارهای نامطلوب و اخلال گرانه دانش آموزان و افزایش رفتارهای مطلوب و سازگارانه آنان در محیط کلاس ایفا می کند. این مقاله، با ارائه یک چارچوب نظری منسجم و تکیه بر شواهد متقن پژوهشی، بر نقش کانونی و محوری روابط سازنده معلم و دانش آموز در ارتقای کیفیت فرآیند یادگیری و توسعه همه جانبه فردی دانش آموزان تاکید می ورزد. در بخش پایانی مقاله نیز، توصیه های کاربردی و راهکارهای عملی به منظور بهره گیری موثر از رویکرد روابط سازنده در فرآیندهای آموزشی برای معلمان و سایر دست اندرکاران نظام تعلیم و تربیت ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

روابط سازنده معلم و دانش آموز ، عملکرد تحصیلی ، انضباط در کلاس.