بهینه سازی مصرف انرژی و افزایش عملکرد در شبکه های تحمل پذیر تاخیر (DTN )

مفهوم شبکه های DTN در پی کاربردهای شبکه ای به وجود آمده است که در آن ها به دلیل اقتصادی یا فنی امکان وجود ارتباط انتهابه انتها بین مبدا و مقصد وجود نداشت. مسیریابی در این شبکه ها برمبنای مفهوم ذخیره، حمل و ارسال استوار است؛ به این صورت که تازمانی که گره بعدی برای ارسال پیام در دسترس نباشد، گره ها پیام را در بافر خود ذخیره کرده و آن را با خود حمل می کنند و زمانی که فرصت ارتباطی به وجود آمد آن را به گره موردنظر ارسال می کنند. اگرچه DTN [۱] می تواند امکان انتقال کارامد و قابل اعتماد داده های با تاخیر بالا، اتصالات ناپایدار، و نرخ خطای بیتی بالا را فراهم کند، لیکن مساله بهینه سازی مصرف انرژی در آن، به ویژه در سناریوهایی با منابع محدود، همچنان یک چالش است. دو مدل پیشنهادی در این تحقیق به منظور بالا بردن احتمال تحویل و در عین حال کاهش نسبت سربار، بررسی شد. با مقایسه نتایج شبیه سازی اولیه شبیه ساز MATLAB ، هر دو مدل با موفقیت احتمال تحویل را بهبود بخشیدند در حالی که نسبت سربار را کاهش داده و در نتیجه مصرف انرژی DTN را بهینه کردند.

کلیدواژه ها:

توپولوژی شبکه ، مسیریابی ، بهینه سازی مصرف انرژی ، شبیه ساز MATLAB