نقش سواد عاطفی در ارتقای خودکنترلی و مهارت های هیجانی در دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش محوری و اساسی سواد عاطفی در ارتقای خودکنترلی و توسعه مهارت های هیجانی دانش آموزان می پردازد. در دنیای پیچیده و پویای کنونی، که موفقیت فردی و سازگاری اجتماعی به طور فزاینده ای به توانایی های عاطفی وابسته است، سواد عاطفی به عنوان یک عامل حیاتی در رشد و شکوفایی همه جانبه دانش آموزان مطرح می گردد. این مقاله با بهره گیری از مبانی نظری غنی و یافته های پژوهشی معتبر، به تبیین چگونگی تاثیرگذاری سواد عاطفی بر تقویت خودکنترلی و ارتقای مهارت های هیجانی دانش آموزان می پردازد. استدلال می شود که مولفه های سواد عاطفی، از جمله خودآگاهی عاطفی، خودتنظیمی هیجانی، همدلی و مهارت های اجتماعی، به دانش آموزان یاری می رسانند تا احساسات خود و دیگران را به درستی بشناسند و درک کنند، هیجانات خود را به طور موثر مدیریت نمایند، رفتارهای تکانشی را کنترل کنند، تصمیم گیری های مسئولانه تری اتخاذ نمایند و در تعاملات اجتماعی عملکرد سازگارانه تری از خود نشان دهند. این توانمندی ها در مجموع، بسترساز ارتقای خودکنترلی و توسعه مهارت های هیجانی حیاتی در دانش آموزان می گردند. در ادامه، مقاله راهکارهای عملی و مبتنی بر شواهد برای آموزش و توسعه سواد عاطفی در مدارس به منظور ارتقای خودکنترلی و مهارت های هیجانی دانش آموزان ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، خودکنترلی ، مهارت های هیجانی ، خودآگاهی ، خودتنظیمی هیجانی ، مهارت های اجتماعی.