رابطه بین یادگیری مبتنی بر بازی و تعاملات کلاسی در افزایش صلاحیت های تحصیلی

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین یادگیری مبتنی بر بازی و تعاملات کلاسی در افزایش صلاحیت های تحصیلی دانش آموزان بود. روش تحقیق از نوع مروری بوده و با بررسی منابع مختلف علمی و پژوهش های پیشین در این زمینه، به تحلیل و مقایسه نتایج تحقیقات مشابه پرداخته شد. یافته های تحقیق نشان داد که یادگیری مبتنی بر بازی تاثیرات مثبتی بر افزایش انگیزه، مشارکت، و تعاملات کلاسی دانش آموزان دارد. بازی های آموزشی موجب تقویت مهارت های اجتماعی و همکاری میان دانش آموزان شده و در عین حال بهبود قابل توجهی در پیشرفت تحصیلی آن ها ایجاد می کند. همچنین، نتایج تحقیق حاکی از این است که استفاده از این روش می تواند به تقویت روابط اجتماعی و تقویت مهارت های فردی دانش آموزان منجر شود. با این حال، محدودیت های اجرایی مانند کمبود منابع، مقاومت معلمان و والدین، و چالش های زمانی ممکن است تاثیرگذاری این روش را محدود کند. در نتیجه، استفاده بهینه از یادگیری مبتنی بر بازی نیازمند برنامه ریزی دقیق، فراهم کردن منابع آموزشی کافی، و آمادگی معلمان است. این تحقیق همچنین پنج پیشنهاد کاربردی برای مدیران و معلمان ارائه می دهد تا از پتانسیل های یادگیری مبتنی بر بازی بهره برداری کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر بازی ، تعاملات کلاسی ، پیشرفت تحصیلی ، بازی های آموزشی