بررسی نقش معلمان در هدایت و بهبود مهارت های خودارزیابی دانش آموزان ابتدایی

این مقاله مروری با روش پژوهش تحلیلی توصیفی به بررسی نقش حیاتی معلمان در هدایت و بهبود مهارت های خودارزیابی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. خودارزیابی، مهارتی بنیادین در یادگیری مادام العمر و رشد فردی است که تاثیر بسزایی در ارتقای عملکرد تحصیلی، انگیزه و مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. معلمان، به عنوان تسهیل گران اصلی فرایند یادگیری، نقش کلیدی در آموزش و پرورش این مهارت در دانش آموزان ایفا می کنند. این پژوهش با رویکردی تحلیلی-توصیفی و با مرور جامع منابع علمی و پژوهش های مرتبط، به تبیین ابعاد نظری خودارزیابی، مولفه های اساسی آن و نقش راهبردی معلمان در هدایت این فرایند پرداخته است. یافته های این پژوهش مروری نشان می دهد که نقش معلم در خودارزیابی فراتر از آموزش صرف مهارت است. معلمان به عنوان معماران محیط یادگیری حمایتی، تسهیل گران همدل و راهنمایان پرسشگر عمل می کنند. ایجاد فضای امن و تشویق کننده، ادغام خودارزیابی در فعالیت های روزمره، بهره گیری از پرسشگری هدفمند، توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان و ارائه بازخورد سازنده و مستمر، از جمله راهبردهای کلیدی معلمان در این راستا است. همچنین، مقاله به چالش ها و موانع پیاده سازی خودارزیابی و راهکارهای غلبه بر آن ها نیز اشاره دارد. مقاله با تاکید بر نقش بی بدیل معلمان در توانمندسازی دانش آموزان برای خودارزیابی موثر، توصیه های علمی جامعی را به معلمان دوره ابتدایی ارائه می دهد. سرمایه گذاری بر آموزش و توانمندسازی معلمان در زمینه خودارزیابی، سرمایه گذاری بلندمدت بر کیفیت نظام آموزشی و تربیت یادگیرندگانی خودراهبر، مسئولیت پذیر و موفق خواهد بود. خودارزیابی نه تنها یک مهارت تحصیلی، بلکه یک مهارت زندگی است و معلمان در هدایت دانش آموزان در این مسیر، نقشی کلیدی بر عهده دارند.

کلیدواژه ها:

خودارزیابی ، معلمان ، دانش آموزان ابتدایی ، نقش معلم ، راهبردهای آموزشی