کیفیت رابطه معلم و دانش آموز در کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی (ADHD) و کودکان بدون اختلال

رابطه معلم و دانش آموز یکی از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی و رشد اجتماعی کودکان است. این رابطه در کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی (ADHD) به دلیل چالش های رفتاری، مشکلات تمرکز و ناتوانی در تنظیم هیجانات، پیچیده تر می شود. این مقاله به بررسی کیفیت رابطه معلم و دانش آموز در کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با کودکان بدون اختلال، تاثیر این رابطه بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی، و راهکارهای بهبود تعاملات آموزشی می پردازد. یافته ها نشان می دهند که معلمان معمولا رابطه چالش برانگیزتری با دانش آموزان دارای ADHD دارند، اما با استفاده از استراتژی های مناسب مانند ارتباط مثبت، روش های تدریس تطبیقی و پشتیبانی هیجانی، می توان این رابطه را بهبود بخشید. در پایان، پیشنهادهایی برای بهبود تعاملات معلمان با دانش آموزان دارای ADHD ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

اختلال ، دانش آموز ، معلم ، کم توجهی ، بیش فعالی