مطالعه تحلیلی آثار نماز بر مولفه های مثبت روانی و کاهش معاصی از منظر آموزه های دینی

یکی از پرچالش ترین مباحث اخلاقی، اجتناب از معاصی است. این در حالیست که رسیدن به کمالات عالی و مقامات عرفانی، بدون پرهیز از گناه و معاصی محال است. یکی از مهمترین عوامل بروز رفتارهای گناه آلود، وجود مشکلات روحی و روانی در افراد است، بنابراین وجود مولفه های مثبت روانی در روح و روان فرد، می تواند وی را به تصمیم های صواب رهنمون ساخته و او را در مسیر سعادت، کامیاب نماید. پژوهش حاضر درصدد بررسی راهکارهای رسیدن به این مهم و تحلیل چرایی و چگونگی آن است. بر اساس آموزه های دینی، آیات قرآن و روایات ماثور، یکی از مهم ترین و اساسی ترین راهکارهای رسیدن به این مهم، اقامه نماز است، لذا جستار حاضر بر آن شده تا تاثیرات مثبت نماز در کاهش معاصی را در حیطه سه گناه شاخص، شامل خود کشی، انحرافات جنسی و بدخلقی که بخش قابل توجهی از انسانها را مبتلا نموده، بررسی و تحلیل نماید. سپس مولفه های مثبت روانی در حیطه های خود شکوفایی، حافظه و تمرکز حواس، تلقین-های سازنده روانی، تعادل ناقل های عصبی، ثبات شخصیت و سلامت روانی کودکان و نوجوانان را به عنوان تاثیرات اقامه نماز معرفی نموده است. داده های این تحقیق به روش کتابخانه ای و نرم افزاری گردآوری و به شیوه توصیفی تحلیلی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

نماز و گناه ، آموزه های دینی ، مولفه های مثبت روانی ، کاهش معاصی