اثربخشی درمان فراتشخیصی بر دیسترس جنسی زنان مبتلا به اختلال سوء مصرف شدید مت آمفتامین

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فراتشخیصی بر دیسترس جنسی، خود آبرازگری جنسی و کیفیت زندگیجنسی زنان مبتلا به اختلال مصرف شدید مت آمفتامین بود. پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پس آزمون دو گروهی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به اختلال مصرف شدید متآمفتامین شهر تهران که در سال ۱۴۰۳ جهت درمانهای روانشناختی به مرکز ترک اعتیاد بهبود گستران همگاممراجعه نموده اند تشکیل می دهند. در پژوهش حاضر ۲۸ نفر با استفاده از روش غیرتصادفی هدفمند گزینش و سپسبه روش تصادفی ۱۴ نفر به عنوان گروه آزمایش و ۱۴ نفر دیگر به عنوان گروه گواه گمارش شدند. گروه آزمایش در۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای درمان فراتشخیصی شرکت کردند و در نهایت پس از ریزشء ۱۲ شرکت کننده مداخله را باموفقیت به پایان رساندند. در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با استفادهاز مدل آماری تحلیل کوواریانس تک متفیره (ANCOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمراتپس آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری وجود دارد و درمان فراتشخیصی به طور معنی داری موجب بهبوددیسترس جنسی زنان مبتلا به اختلال مصرف شدید مت آمفتامین شده است (P<۰.۰۱).

کلیدواژه ها:

درمان فراتشخیصی ، دیسترس جنسی ، اختلال مصرف شدید مت آمفتامین ، اعتیاد زنان