بیم و امیدهای خانواده پرستاران خط مقدم در طول همه گیری ویروس کرونا: یک مطالعه کیفی

مقدمه: در بحران پاندمی کرونا پرستاران شاغل در بخش های کرونایی و اعضای خانواده آن ها با پدیده ای خاص و تجربه ای متفاوت و سخت مواجه شدند. هدف از این پژوهش تبیین بیم و امیدهای خانواده پرستاران شاغل در  بخش های کووید-۱۹ بوده است. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیل محتوای کیفی از نوع قراردادی است که  روی اعضای خانواده پرستارانی انجام شد که به هنگام پژوهش در بخش های کووید-۱۹ بیمارستان های دانشگاهی شهر ساری شاغل بودند. ۱۲ مشارکت کننده زن و مرد ۲۵ تا ۶۵ سال با استفاده از نمونه گیری مبتنی بر هدف وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته تا زمان رسیدن به اشباع استفاده گردید. تحلیل داده ها با رویکرد Elo و Kyngäs انجام شد. ملاحظات اخلاقی در پژوهش های انسانی رعایت گردید. یافته ها: از  تحلیل داده ها سه طبقه اصلی شامل "روزگار جدایی، تبدیل شدن خانه از تکیه گاه به شکنجه گاه، پرستاران کرونایی: افتخار آفاق" و ۱۲ زیر طبقه فرعی "تنها رها شدن در غوغای طوفان کرونا، آواره شدن در شوره زار آموزش های ضد و نقیض، درماندگی در بهت و اضطراب، به زانو در آمدن ناشی از تشویش خاطر، دل آتشین را شوراندن، اسیر و زخمی شدن در دام کرونا، شرمندگی از مختل شدن نقش خانوادگی، تیره و سرد شدن هوای خانه و خانواده، دعا گهواره ای آرام بخش در دوران متلاطم، شاهد ایثار بودن، تبلور مهر در سخت ترین شرایط، سوسوهای امید در خانه" استخراج شدند. نتیجه گیری: از آنجایی که اعضای خانواده مهمترین نقش را در حمایت روانی و اجتماعی ایفا می کنند آگاهی از تجارب آنان می تواند اولین قدم در عملیاتی کردن بهبود کیفیت مراقبت پرستاری در رویارویی با بحران های سلامت باشد.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ ، nurses ، Fears and Hops ، family ، content analysis ، کووید-۱۹ ، پرستاران ، بیم و امید ، خانواده ، تحلیل محتوا