بررسی اهمیت تقویت خودتنظیمی در فرآیند یادگیری دانش آموزان و تاثیر آن بر موفقیت تحصیلی

تحقیق حاضر به بررسی اهمیت تقویت خودتنظیمی در فرآیند یادگیری دانش آموزان و تاثیر آن بر موفقیت تحصیلی می پردازد. خودتنظیمی به عنوان یک مهارت کلیدی در فرآیند یادگیری، شامل توانایی فرد در تنظیم، نظارت و ارزیابی رفتار، افکار و احساسات خود در راستای دستیابی به اهداف است. این مهارت به دانش آموزان کمک می کند تا به طور مستقل و موثر بر فرآیند یادگیری خود نظارت کنند و در مواجهه با چالش های تحصیلی، از استراتژی های مناسبی بهره برداری کنند. در این تحقیق، ضمن مرور مبانی نظری خودتنظیمی، به بررسی ابعاد مختلف آن از جمله تنظیم شناختی، رفتاری و انگیزشی پرداخته شده است. علاوه بر این، تاثیر خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی، انگیزش درونی و عملکرد دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج تحقیقات مختلف در این زمینه تحلیل شده است. در نهایت، نتایج نشان می دهد که تقویت خودتنظیمی می تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد تحصیلی، افزایش انگیزه یادگیری و توانمندی های فردی دانش آموزان به همراه داشته باشد. پژوهش ها همچنین بر نقش معلمان، والدین و سیاست گذاران آموزشی در فراهم آوردن محیط های حمایتی و آموزش استراتژی های خودتنظیمی تاکید دارند. به ویژه، استفاده از فناوری های نوین آموزشی می تواند به طور موثری در تقویت این مهارت ها کمک کند. بنابراین، تقویت خودتنظیمی در دانش آموزان باید به عنوان یکی از اولویت های نظام آموزشی در نظر گرفته شود تا شرایط بهتری برای یادگیری موثر و پایدار فراهم آید.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، یادگیری دانش آموزان ، انگیزش درونی ، عملکرد تحصیلی