نقش یکپارچه سازی و تجمیع اراضی خرد کشاورزی در توسعه پایدار

در کشاورزی، مدیریت منابع و افزایش بهره وری از اهمیت بالایی برخوردار است. در اراضی تجمیعی نسبت به زمین های خرد، مزایایی نظیر صرفه جویی در مصرف آب و سوخت و کاهش هزینه های نهاده های کشاورزی دیده می شود. در اراضی تجمیعی، به دلیل دسترسی به سیستم های آبیاری و ماشین آلات مدرن، عملکرد منابع بهبود می یابد و امکان استفاده بهینه تر از نهاده ها و سوخت فراهم می شود. از سوی دیگر، اراضی خرد کشاورزی، هرچند ممکن است به لحاظ اقتصادی و اجتماعی برای کشاورزان کوچک قابل توجه باشند، اما اغلب به دلیل محدودیت در دسترسی به فناوری های نوین و بهره برداری غیربهینه، مصرف بیشتری از منابع را به همراه دارند. تجمیع اراضی همچنین باعث کاهش تلفات منابع و افزایش بهره وری تولید می شود، هرچند ممکن است به هماهنگی های اجتماعی و مشکلات حقوقی و مالکیتی نیاز داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تجمیع اراضی کشاورزی ، بهره وری آب و سوخت ، مصرف نهاده ها ، اراضی خرد کشاورزی ، مدیریت منابع