بررسی میزان آلودگی اغذیه طیور به آفال توکسین در شهرستان آمل

آفال توکسینها یک گروه از متابولیتهای ثانویه هستند که توسط قارچهای آسپرژیلوس فالووس، آسپرژیلوس پارازیتیکوس و آسپرژیلوس نومیوس تولید می شوند. سمیت حاد و مزمن، ناقص الخلقه زایی، جهش زایی، سرکوب ایمنی و سرطانزایی از عوارض مهم مصرف این سم و م در انسان، دام و طیور به شمار می روند. حد مجاز مجموع آفال توکسین در اغذیه طیور توسط اتحادیه اروپا ۱۵ میکروگرم بر کیلوگرم تعیین شده است. هدف از این تحقیق، بررسی میزان آفال توکسین در جیره طیور مصرفی برخی مرغداری های شهرستان آمل با استفاده از روش الیزا و مقایسه آن با استاندارد تعیین شده می باشد. ۹۶ نمونه از ۲ نوع جیره غذایی شامل ذرت و کنجاله سویا طی سه فصل زمستان، بهار و تابستان از ۴۸ مرغداری شهرستان آمل به طور تصادفی جمع آوری شدند. نمونه پس از انتقال به آزمایشگاه ابتدا آسیاب شده و سپس توسط متانول ۷۰% عصاره گیری شدند. عصاره بدست آمده توسط کیت الیزا (Romer - Agra Quant Total Aflatoxin Assay۱/۲۰) برای تشخیص آفال توکسین مورد استفاده قرار گرفتند. پایه تست الیزا بر مبنای واکنش آنتی ژن، آنتی بادی استوار است. میزان جذب در طول موج ۴۵۰ نانومتر اندازه گیری شد. میزان جذب با غلظت AFB۱ در نمونه نسبت معکوس دارند. از ۹۶ نمونه ۵۳ (نمونه ۵۵%) آلودگی بیش از حد مجاز توصیه شده اتحادیه اروپا (۱۵ میکروگرم بر کیلوگرم) داشتند. در بین ۲ نوع جیره، ذرت ۶۲% و کنجاله سویا ۴۹% آلودگی داشتند. مقایسه میزان آلودگی ذرت و کنجاله سویا تفاوت معنی داری از نظر تست اماری (Tukey test) نشان نداد. از نظر فصلی آلودگی در فصل زمستان ۵۸%، بهار ۴۷% و تابستان ۴۴% بوده است. مقایسه میزان آلودگی بین سه فصل زمستان، بهار و تابستان نیز از نظر آماری معنی دار نبود. با توجه به عوارض مختلف آفال توکسینها بر سلامت طیور از جمله بی اشتهایی، کاهش وزن گیری، کاهش تولید تخم مرغ، تلفات جنینها و افزایش حساسیت در برابر عوامل استرس زای محیطی و میکروبی، الزم است اغذیه طیور از نظر آلودگی به آفال توکسین به طور مرتب مورد ارزیابی قرار گرفته و تا حد امکان از جیره غذایی سالم و فاقد آلودگی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آفالتوکسین ، جیره طیور ، آمل ، الیزا