وراژنتیک ایمنی گیاهان در برابر بیمارگرهای قارچی

گیاهان در مقابله با تنش های زیستی و غیرزیستی، مجهز به سامانه ی ایمنی پیچیده ای هستند. عملکرد این سامانه، رابطه ی تنگاتنگی با تراکم کروماتین دارد. سست یا فشرده شدن ساختار کروماتین، تعیین کننده ی اتصال عوامل ترانویسی به دی ان ای، خوانده شدن رمزهای ژنتیکی و به دنبال آن بیان ژن های مرتبط است. در گیاه تحت تنش بیمارگرهای قارچی، تنظیم پاسخ های دفاعی گیاه، تراکم کروماتین و ترانویسی ژن های مرتبط، به صورت مستقیم و غیرمستقیم، تحت تاثیر سازوکارهای وراژنتیکی متعددی نظیر دگرگونی های پسا ترجمه ا ی هیستون ها، پروتئین های بازسازی کننده ی کروماتین، متیلاسیون دی ان ای و آران ای های غیررمزگذار قرار دارد. این تغییرات برگشت پذیر وراژنتیکی، متناسب با طول مدت تنش وارده، می توانند طی تقسیمات سلولی در گیاه تحت تنش و حتی چند نسل بعد از آن پایدار باقی مانده، در صورت بروز مجدد آن تنش، سبب تحریک سریع تر و قوی تر پاسخ های دفاعی گیاه شوند. شناخت سازوکارهای وراژنتیکی در برهم کنش های بین گیاه و بیمارگرهای قارچی می تواند در تولید ارقام متحمل و مقاوم گیاه، مدیریت صحیح تنش ها و بهبود بهره وری از محصول موثر باشد.

کلیدواژه ها:

وراژنتیک ، ایمنی ، بیمارگرهای قارچی ، متیلاسیون دی ان ای ، هیستون ، آران ای های غیررمزگذار