بررسی آلودگی هوای داخل و خارج از نظر ذرات معلق در یکی از بیمارستان های وابسته به دولت، شهرستان بهبهان در تابستان ۱۴۰۳

با توجه به اینکه بخش اعظم زمان مردم در داخل ساختمان سپری می شود، کیفیت هوای داخل ساختمان خصوصا در محیط های درمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلاینده های ذرات معلق در هوای داخل و خارج یک بیمارستان وابسته به دولت، شهرستان بهبهان انجام گردید. در سالهای اخیر تماس با ذرات هوابرد به صورت یک مشکل عمده مطرح شده است که سلامتی انسان را به خطر می اندازد. مطالعات اپیدمیولوژیکی نشان داده است که آئروسل های موجود در هوا می توانند به عنوان عاملی برای انتشار میکروارگانیسم ها باشند. کیفیت هوای داخل ساختمان به شدت تحت تاثیر کیفیت هوای آزاد است. هدف از انجام این مطالعه تعیین غلظت ذرات معلق در هوای داخل بیمارستان و هوای آزاد است. این مطالعه مقطعی و از نوع توصیفی است. با استفاده از دستگاه CEM DT-۹۸۸۱ تعداد ۷۵ نمونه از هوای داخل و خارج بیمارستان جمع آوری شد و نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار اکسل تجزیه و تحلیل گردید. محل نمونه برداری هوای داخل ساختمان و هوای آزاد پشت بام بود. طبق نتایج این پژوهش، بیشترین غلظت ذرات PM۱۰ در اتاق بهداشت و بخش جراحی و کمترین غلظت آن مربوط به اتاق ایزوله بود. همچنین بیشترین غلظت ذرات PM۲.۵ مربوط به اورژانس و کمترین غلظت آن مربوط به اتاق ایزوله، بخش CCU و بخش داخلی-اتاق ادمیت بود. مطابق آنالیزهای انجام گرفته بین دما و غلظت ذرات و نیز رطوبت و غلظت ذرات، برای بعضی از بخش ها ارتباط معنی داری مشاهده نشد. در این مطالعه، آلوده ترین بخش از نظر میزان ذرات بخش اورژانس، اتاق بهداشت و بخش جراحی بوده است. ارتباط غلظت آلاینده ها در هوای آزاد و هوای داخل بیمارستان نشان دهنده نفوذ این ذرات از محیط بیرون به داخل ساختمان است و هوای آزاد می تواند کیفیت هوای داخل ساختمان را تحت تاثیر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

بیمارستان ، ذرات معلق ، کیفیت هوا ، محیط زیست ، آلودگی هوا ، بهبهان