مروری بر نقش زیرساخت و فضای سبز در افزایش تاب آوری شهرها در برابر بالیای طبیعی و بحرانها

با توجه به توسعه روزافزون شهرها حفظ یک محیط شهری سالم و قابل سکونت دچار چالشهای زیستمحیطی مشخصی می باشد. به دلیل افزایش مداخالت انسانی و افزایش جنبه صنعتی شهرها شاهد توجه محققین به تحقیق در مورد مفاهیم و ایده های توسعه شهری با مولفه های بومشناختی و طرفدار محیط زیست بوده ایم. یکی از این مفاهیم تابآوری شهری است که پاسخی به تخریب تدریجی محیط زیست طبیعی، تغییرات آب و هوایی و فرآیندهای منفی شهری مانند گسترش بیرویه شهر یا وجود زمینه ای بایر در ساختار فضایی و عملکردی شهرها می باشد. تابآوری شهری به عنوان توان قابل اندازه گیری هر سیستم شهری برای حفظ تداوم در مواجهه با تمام شوک ها و تنش ها در نظر گرفته می شود. تاب آوری نقشه راهی برای توسعه پایدار آینده شهرها محسوب می شود. یکی از مواردی که می تواند در افزایش تاب آوری موثر باشد زیرساخت ها و فضای سبز شهری می باشد. فضای سبز در شهرها می توانند به حفظ پایداری اکوسیستم، مقابله با اثرات سیالب، مقابله با تنش های گرمایی و افزایش سلامت شهروندان موثر باشند. احداث فضای سبز به صورت باغ بام، فضاهای سبز عمودی، پارکهای شهری و جنگلی، فضاهای سبز خصوصی و دولتی و همچنین کشاورزی شهری می تواند در تاب آوری شهری موثر باشد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، زیرساخت سبز ، تاب آوری شهری ، بالیای طبیعی ، بحران های شهری