حذف داروی ناپروکسناز آب های سطحی از طریق ذغال پوسته گردو

آژانس حفاظت محیط زیست ایاالت متحده (USEPA)، آالینده نوپدید را به عنوان یک ترکیب شیمیایی یا ماده ای تعریف می کند که یک خطر بالقوه یا بالفعل برای سلامت انسان، محیط زیست دارد. دارای عوارض جانبی بر سلامت می باشد. از آالینده های نوپدید می توان به آالیندگی حاصل از داروها اشاره کرد. داروی ناپروکسن نیز به دلیل در دسترس بودن، مصرف آن با همه گیری کووید-۱۹ باال گرفت و از جمله داروهایی که نیمه عمر باالیی دارد و برای چندین سال در محیط بدون تغییر باقی می مانند. هدف از این مطالعه استفاده از ذغال پوسته گردو برای حذف داروی ناپروکسن از آبهای سطحی می باشد. در این مطالعه پس از آماده سازی پوسته های گردو در کوره با دمای ۸۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۳۰ دقیقه ذغال تهیه شد و سپس غلظت ۲۰ میلیگرم بر لیتر ناپروکسن از استاندارد این دارو تهیه و میزان جذب توسط ذغال تحت تاثیر پارامترهایی همچون pH، دما، زمان و غلظت ناپروکسن با روش اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفت. انجام آزمایش در شرایط بهینه نشان می دهد که مقادیر درصد خطای نسبی کمتر از ۱۴.۰ درصد و درصد انحراف نسبی بدست آمده کمتر از ۷۸.۱ درصد با پنج بار تکرار می باشد. بنابراین این روش دارای دقت و صحت کافی می باشد و حد تشخیص و حد تعیین کمی این روش به ترتیب ۳۶.۰ میلی گرم بر لیتر و ۷۲.۰ میلیگرم بر لیتر بدست آمده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که ذغال طبیعی حاصل از پوست گردو همچون سایر جاذبهای شیمیایی نقش بسیار موثری در حذف آالینده دارویی از آب داشته است.

کلیدواژه ها:

پوست گردو ، ناپروکسن ، آالینده دارویی ، جاذب