بررسی تغییر کاربری بر لغزش دامنههای مرتعی

عرصه های منابع طبیعی به ویژه مراتع معموال به دلیل مشکال اقتصادی-اجتماعی در معرض بهره برداری شدید و خارج از توان طبیعی قرار دارند. بررسیهای انجام شده در نقاط مختلف نشان دهنده این حقیقت است که در طی یکصد سال اخیر، رشد فزاینده جمعیت، نیاز به غذا را افزایش داده و بشر خواسته یا ناخواسته جهت رفع نیاز خود حداکثر بهره برداری را از زمین، بدون توجه به توان طبیعی داشته اند. تامین پروتئین انسان از طریق تالیف دام از مراتع، فشار بر پوشش گیاهی را از دست داده و فرصت تجدید حیات گیاهی را از طبیعت سلب کرده است. ادامه این نحوه بهره برداری در فعالیت های کشاورزی و دامداری، قطع بیرونی درختان، چرای بیش از حد دام، توسعه بی رویه اراضی دیم همراه با مدیریت غیر فنی، سبب افزایش فرسایش خاک گردیده است. فرسایش خاک یکی از مهمترین مسائل زیست محیطی بوده و تاثیر مخربی بر اکوسیستمهای مرتعی گذاشته و در نهایت منجر به کاهش حاصلخیزی و قدرت تولید اراضی شده است. بنابراین برآوردهای صحیح از خطر فرسایش در بهبود توصیه های مدیریتی در اراضی مرتعی و شناخت و کمی نمود تغییرات فرسایش خاک در جهت پیشرفت علوم، ارزیابی مدلها و طراحی آزمایش های مربوط به آن و در نظر گرفتن راههای مناسب جهت تثبیت دامنه های حساس به فرسایش در این مناطق ضروری است.

کلیدواژه ها:

بهره برداری ، فرسایش ، زیست محیطی ، مراتع ، حاصلخیزی ، توسعه بیرویه