تاثیر محلولپاشی عصاره جلبکدریایی و اسیدهیومیک بر روی گیاه زوفا (Hyssopus officinalis) تحت تنش خشکی

تنش خشکی یکی از محدودیت های شدید محیطی برای گیاهان است که سبب اختلال در رویش گیاهچه و استقرار گیاه می گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر محلول پاشی با اسیدهیومیک و عصاره جلبک دریایی بر شاخص های مورفولوژیکی گیاه زوفا تحت تنش خشکی می باشد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در ده سطح تیمار (هیدروپرایمینگ، جلبک ۵/۰ درصد، جلبک ۱ درصد، هیومیک اسید ۱۵۰ میلی گرم در لیتر، هیومیک اسید ۳۰۰ میلی گرم در لیتر، ترکیب جلبک ۵/۰ درصد + هیومیک اسید ۱۵۰، ترکیب جلبک ۵/۰ درصد + هیومیک اسید ۳۰۰، ترکیب جلبک ۱ درصد + هیومیک اسید ۱۵۰، ترکیب جلبک ۱ درصد + هیومیک اسید ۳۰۰ و شاهد) و در سه سطح تنش خشکی (بدون تنش خشکی، تنش متوسط و تنش شدید) در سه تکرار انجام پذیرفت و صفات مورفولوژیکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که در محلول پاشی، تیمارهای عصاره جلبک دریایی بیشترین اثر را بر سه فاکتور در شرایط بدون تنش خشکی و تنش متوسط ایجاد کردند بنابراین به طور کلی عصاره جلبک دریایی بیشترین تاثیر را بر افزایش تحمل گیاه در شرایط تنش خشکی و بهبود ویژگی های مورفولوژیکی گیاه زوفا داشته است.

کلیدواژه ها:

گیاه دارویی ، محلول پاشی ، نونهالی ، خشکی ، مورفولوژی