بررسی عملکرد چهار رقم جو تیپ بهاره کشت شده به صورت پاییزه با آبیاری تکمیلی با استفاده از آب شور در نواحی نیمه بیابانی کشور

اهمیت زراعت دیم در تولید فرآوردههای غذایی با توجه به تغییرات اقلیمی در چندین دهه گذشته و خشکسالیهای طوالنی مدت دوچندان بهنظر می رسد. لذا در این پژوهش اقدام به کشت و بررسی مقایسهای عملکرد چهار رقم جو (گوهران، رستا، ایذه و راشین) تیپ بهاره در شرایط دیم با آبیاری تکمیلی با آب شور (۱۱ ds/m) در اقلیم نیمه خشک منطقه اخترآباد روستای حسن آباد در غرب استان تهران گردید. هدف از پژوهش امکان سنجی کشت تیپهای بهاره جو به صورت کشت پاییزه و مطالعه مقایسه ای تاثیر آبیاری تکمیلی با آب شور برای تولید عملکرد دانه در هکتار بود. همچنین جهت بهبود و افزایش قدرت جوانهزنی، استقرار گیاهچه سالم از پرایمینگ بذور با هیومیک اسید ۲۸% نیز استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که دو دور آبیاری تکمیلی با آب شور در پاییز بعد از کشت و مرحله پنجهزنی میتواند باعث بهبود تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه گردد که در نتیجه آن عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گیاه بهبود خواهد یافت. جو رقم ایذه با عملکرد ۱۳۰۰ کیلوگرم بر هکتار باالترین عملکرد را نشان داد. همچنین ارقام گوهران و ایذه به ترتیب با ۳۸.۶ و ۳۸.۵ گرم بیشترین وزن هزار دانه را به خود اختصاص داد. رقم راشین با ۳۷.۳ گرم و رقم رستا با ۳۴.۴ گرم در جایگاه بعدی قرار گرفت. از نظر ارتفاع بوته در زمان برداشت و تعداد ردیف در سنبله رقم جو ایذه به ترتیب با ۵۲ سانتیمتر و ۹ ردیف در سنبله بلندترین ارتفاع و بیشترین تعداد ردیف را داشت. البته رقم جو راشین نیز دارای تعداد ۹ ردیف در سنبله بود. نتایج این پژوهش نشان داد که کشت تیپهای بهاره جو به همراه آبیاری تکمیلی با آبهای با کیفیت پایین به صورت کشت پاییزه میتواند راهکاری موثر برای افزایش عملکرد در واحد سطح برای مناطق نیمه خشک و بیابانی باشد.

کلیدواژه ها:

آبیاری تکمیلی ، ایذه ، جو گوهران ، راشین ، رستا ، کشت دیم