ارزیابی اثر سطوح مختلف کمپوست بر افزایش مقاومت گیاه گل گاو زبان نسبت به تنش آبی

با توجه به کمبود آب در بسیاری از مناطق افزایش مقاومت گیاه گل گاوزبان به تنش آبی از اهمیت زیادی برخوردار است. گیاهان برای مقابله با تنش آبی از مکانیسم های مختلفی استفاده می کنند که شامل اینکه گیاهان می توانند با کاهش تعرق، از دست دادن آب را به حداقل برسانند. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی اثر سطوح مختلف کمپوست بر افزایش مقاومت گیاه گل گاوزبان نسبت به تنش خشکی می باشد. روش این تحقیق از طریق آزمایش و به صورت کاملا تصادفی در سه تکرار قابل انجام خواهد بود. عوامل مورد بررسی شامل دوره آبیاری (۰، ۷، ۱۴ و ۲۱ روزه)، میزان کمپوست (۰ و ۵ درصد، ۱۰ و ۱۵ درصد) و منبع آب رودخانه خواهد بود. جامعه آماری این پژوهش در منطقه خراسان جنوبی، خوسف، جلگه ماژان و چاه حسین آباد می باشد. گل ها در چند نوبت برداشت و سپس در سایه در هوای آزاد خشک شد. در زمان برداشت پارامترهای موسیالژ ازت، کل و کوئورستین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت و از شاخص های ارزیابی R۲ و RMSE برای ارزیابی نتایج به دست آمده استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که صفات فنل و فالونوئید نیز در شرایط عدم مصرف کمپوست بیشترین تاثیر روی گیاه گاوزبان داشته و با افزایش مصرف کمپوست تاثیر صفات قنل و فالونوئید کاهش یافت ولی اثرات کمپوست بر صفات موسیالژ و نیتروژن برعکس بوده به طوری که با افزایش مصرف کمپوست صفات موسیالژ و نیتروژن روی گیاه گاوزبان افزایش یافته است و عدم مصرف کمپوست صفات موسیالژ و نیتروژن روی گیاه گاوزبان تاثیر نداشته است. بیشترین مقدار صفت موسیالژ گیاه گاوزبان در شرایط بدون تنش (عدم آبیاری) حاصل شد.

کلیدواژه ها:

کمپوست ، مقاومت گیاه ، تنش آبی ، گیاه گل گاوزبان