نقش خود تنظیمی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان: مقایسه بین آموزش سنتی و آموزش الکترونیکی

این مقاله به بررسی نقش خودتنظیمی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان و مقایسه آن بین محیط های آموزشی سنتی و الکترونیکی می پردازد. خودتنظیمی به عنوان توانایی فرد در مدیریت افکار، احساسات و رفتارها برای دستیابی به اهداف، نقش کلیدی در یادگیری ایفا می کند. با استفاده از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی و ابزارهای پرسش نامه و مصاحبه، داده های لازم از ۳۰۰ دانش آموز مقطع متوسطه جمع آوری شد. نتایج نشان داد که خودتنظیمی رابطه مثبت و معناداری با موفقیت تحصیلی در هر دو محیط دارد. دانش آموزان در محیط الکترونیکی به دلیل نیاز به مدیریت مستقل یادگیری، از سطح خودتنظیمی بالاتری برخوردار بودند. مولفه های خودتنظیمی مانند خودمراقبتی در محیط الکترونیکی و خودکنترلی در محیط سنتی بیشترین تاثیر را بر موفقیت تحصیلی داشتند. این تحقیق بر اهمیت طراحی راهکارهای آموزشی متناسب با هر محیط تاکید می کند و پیشنهاد می کند که معلمان و سیاست گذاران آموزشی به تقویت خودتنظیمی دانش آموزان توجه ویژه ای داشته باشند.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، موفقیت تحصیلی ، آموزش سنتی ، آموزش الکترونیکی