نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در حقوق مدنی

توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) تاثیرات عمیقی بر حوزه های مختلف جامعه، به ویژه در زمینه حقوق مدنی، داشته است و ادغام این فناوری ها در این حوزه فرصت ها و چالش های جدی دیگر را به وجود آورده است. این مقاله به بررسی نقش ICT در حقوق مدنی می پردازد و بر جنبه های کلیدی دیگر مانند حفاظت از حریم خصوصی، قراردادهای دیجیتال، مسئولیت آنالیز و تاثیرات آن بر چارچوب های قانونی تمرکز می کند. استفاده گسترده از فناوری های دیجیتال، دینامیک های جدیدی را در زمینه حقوقی ایجاد کرده است که از جمله آن ها می توان به لزوم بروزرسانی قوانین در زمینه هایی چون حفاظت از داده ها، مالکیت معنوی و جرایم سایبری اشاره کرد. یکی از دغدغه های اصلی که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد، حفاظت از حریم خصوصی در دنیای به هم پیوسته و دیجیتال است. جمع آوری و پردازش داده های شخصی از جمله مسائل مهم در بحث های حقوقی امروزی است، به ویژه با پیشرفت فناوری هایی همچون هوش مصنوعی (AI) و بالک چینگ که نحوه ذخیره سازی، اشتراک گذاری و محافظت از داده ها را به طور چشمگیری متحول کرده اند. این مقاله ارزیابی می کند که چگونه ICT می تواند هم به افراد این قدرت را بدهد که از شفافیت و پاسخگویی بیشتری برخوردار شوند و هم ریسک های جدیدی از جمله نقض حریم خصوصی و نظارت را ایجاد کند. علاوه بر این، ظهور قراردادهای دیجیتال باعث تغییرات عمده ای در چشم انداز حقوق قراردادی شده است که نیازمند اصول حقوقی جدی برای شناسایی و اجرای توافقات آنالیز است. به ویژه فناوری بالک چین به عنوان ابزاری برای پیاده سازی قراردادهای هوشمند، فرصتی برای اجرای کردن خودکار و امن معاملات فراهم می آورد. این نوآوری ها راه حل های جدیدی برای مشکلات قدیمی حقوقی ارائه می دهند، اما در عین حال پرسش ها و پیچیدگی های حقوقی جدیدی نیز به همراه دارند که با ید مورد بررسی قرار گیرند. این مقاله همچنین به بررسی تحولات مسئولیت حقوقی در فضای سایبری می پردازد. با توجه به اینکه مفاهیم سنتی حقوقی قادر به پاسخگویی به شرایط دنیای مجازی نیستند، مساله مسئولیت در اعمال آنالیز روز به روز ضروری تر می شود.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات ، حقوق مدنی ، حفظ حریم خصوصی ، قراردادهای دیجیتال ، هوش مصنوعی