بررسی اختلال و رویکردهای ارتباطی و راه های درمان در کودکان اوتیسم

ارتباط، تعامل اجتماعی و بازی تخیلی به طور مشخص آسیب دیده است. علاقه، فعالیت ها و رفتارهای تکراری دیده می شود. اختلال در سه سال اول زندگی شروع می شود. اوتیسم اولین بار توسط دکتر لئوکانر گزارش شد. میل زیاد به جمع کردن و ریختن و یا به خط کردن قوطی ها و سایر اشیاء حتی در سنین پایین ممکن است علائم اولیه مشخص کننده اوتیسم باشد. تئوری های بسیاری درباره علت بوجود آمدن اوتیسم وجود دارد. فاکتورهای پیشنهاد شده شامل عوامل ژنتیک - تغییرات آناتومیک یعنی عملکرد غیر عادی رگهای خونی می باشد که باعث می شود که جهان را به صورت متفاوت با دیگران تجربه کند. برای فرد اوتیستیک مشکل است که با دیگران بنشیند و صحبت کند و یا اظهار نظر کند. کسی که مبتلا به این بیماری است معمولا در خودش است و بسیاری از آن ها نمی توانند بدون کمک های ویژه با دیگران ارتباط داشته باشند. همچنان ممکن است واکنشی نامعلوم به آنچه که در اطراف آن ها رخ می دهد داشته باشند. اصوات عادی ممکن است برای برخی از آن ها مخل آسایش گردد به نحوی که حتی گوشه ایشان را نیز می گیرند. لمس شدن حتی به صورت ملایم نیز ممکن است باعث احساس ناخوشایند شود. کسی که اوتیسم دارد در اتصال کلمات یا معنای آن ها هم ممکن است با مشکل روبرو گردد. کلمات کلیدی: اوتیسم، درمان، پزشکی، کودکان

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، درمان ، پزشکی ، کودکان