مروری بر بهبودهای الگوریتم Shortest Job First (SJF) و ارزیابی آن در بهینه سازی زمان بندی وظایف

در این مقاله، بهبودهای مختلف الگوریتم Shortest Job First (SJF) در زمینه زمان بندی وظایف مورد بررسی قرار گرفته و عملکرد آن در مقایسه با دیگر الگوریتم های زمان بندی تحلیل شده است. الگوریتم SJF به دلیل سادگی و کاهش میانگین زمان انتظار، یکی از پرکاربردترین روش ها در سیستم های پردازشی محسوب می شود. با این حال، محدودیت هایی نظیر ناکارآمدی در شرایط بار سنگین و عدم تطابق با نیازهای رایانش ابری، بهبود این الگوریتم را ضروری ساخته است. در این مطالعه، معیارهای کلیدی مانند Makespan، هزینه مالی، استفاده از منابع، و قابلیت اطمینان مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج نشان می دهد که اصلاحات انجام شده بر الگوریتم SJF می تواند به بهینه سازی زمان بندی وظایف و افزایش کارایی سیستم های رایانشی منجر شود. تمامی تحلیل ها و یافته ها بر اساس چهار مقاله مرجع تدوین شده اند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم Shortest Job First ، زمان بندی وظایف ، بهینه سازی ، استفاده از منابع ، مصرف انرژی ، Makespan