بررسی تطبیقی ویژگی های سبکی دوره بازگشت ادبی در دیوان میرزا محمد باقر نقاشباشی نگارگر جمال جانان و نغمه سرای بوستان عرفان ویژه درس آزاد ادبیات بومی کتب فارسی متوسطه دوم

درمیان میراث فرهنگی بازمانده گاه به آثار واشخاصی برمی خوریم که به علت بی توجهی و عدم آگاهی در پرده ی فراموشی و نابودی قرار می گیرند،ازجمله شاعری گمنام و هنرمندی خوش ذوق می باشد که در طول عمر خود آثارگرانبهایی به جا گذاشته است.این شاعر هنرمند ،میرزا محمد باقر ملقب به نقاشباشی دهنوی سمیرمی است که درسال۱۲۸۳ه.ق درروستای دهنواز توابع سمیرم سفلی استان اصفهان متولد شد. علاوه بر دفترشعری که به صورت نسخه ای منحصر به فرد از وی در دسترس قرار گرفته ،دارای آثاری همچون تابلوهای نقاشی از اهل بیت ،علما ،مشاهیردوره ی قاجارو مناظر طبیعی است. این مقاله روایتی است از معرفی شاعری تصویر گر که همزمان با مسعود میرزا ظل السلطان فرزند ارشد ناصر الدین شاه روزگارش را سپری نمود.وی شاعری است که عارفانه می اندیشدوبه سوی کمال می رودوسعی در راهنمایی ورهبری دیگران می کند.در شعرش عشق به خدا وپرهیزگاری شور خاصی ایجاد کرده است. هیچ گاه مانندشاعران دوره ی قاجاربه به سرودن اشعار مدحی و درباری نپرداخته وهمان طوری که ارادت خاص شاعر به اهل بیت در تابلو های زیبای وی مشهود است در شعر هایش نیز تاثیر گذار بوده است. اهتمام وی بیشتر به سرودن اشعار تعلیمی و پند آموزوعارفانه ،عاشقانه است . اغلب اشعارش در قالب غزل وقصیده واندکی رباعی و حورزه ی سبک بازگشت قرار می گیرد.