گستره یک حرف فارسی در شاهنامه فردوسی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 70

فایل این مقاله در 67 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OURMAZD-14-65_001

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1403

چکیده مقاله:

خط فارسی امروزی، فارسی شده رسم الخط عربی است. خود رسم الخط عربی نیز از خطوط کوفی و بصری گرفته شده است. تفاوت اصلی رسم الخط فارسی از رسم الخط عربی اضافه شدن (پ، ژ، گ، چ) به نوشتار فارسی است.بی شک، فرهنگ واژه ها، فرهنگ نام های ایرانی، فرهنگ پاک و بی آلایش، گنجینه ی واژه های سده ی فارسی شاهنامه فردوسی است. شاهنامه سخن گران بهای فردوسی پربار از واژه ها و ترکیبات زیبا و دلنشین است.زینت بخش این واژه نامه، وجود این حروف فارسی است، در این جستار به بررسی واژگانی که با حرف «ژ» ساخته شده اند از نظر ریشه یابی، معنی و مفهوم، جایگاه و کاربرد آنها همراه با ذکر نمونه در اشعار فردوسی پرداخته ام و سفره گسترده ای از این واژه ها در برابر شاهنامه دوستان و شاهنامه پژوهان گسترده ام.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

ابراهیم الطافی

دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی