تحلیل تاثیر روش های آموزشی مشارکتی بر یادگیری

پایه و اساس این رویکرد آموزشی، همکاری بین دانش آموزان یا شرکت کنندگان است تا به اهداف یادگیری مشترک برسند و بر مشارکت فعال، ارتباط، اشتراک دانش و تجمیع منابع بین افراد تاکید دارد. در این شیوه آموزشی، فعالیت ها و وظایف به گونه ای طراحی می شوند که نیاز به تعامل و همکاری فعالانه تمامی اعضای گروه با یکدیگر دارد. شیوه تدریس مشارکتی در زمینه های پیشرفت تحصیلی، بهبود رشد اجتماعی و تقویت مهارت های ارتباطی و تفکر انتقادی برای دانش آموزان بسیار سودمند است و معلمان با گنجاندن یادگیری مشارکتی در زمینه های آموزشی مختلف می توانند محیط آموزشی بسیار جذاب تر و اثربخش تری ایجاد کنند. یادگیری مشارکتی همچنین در توسعه مهارت های نرم ارزشمند مانند کار تیمی، تفویض اختیار، مدیریت زمان، همکاری، تصمیم گیری های صحیح بسیار موثر است. هدف اصلی این شیوه تدریس این است که با بهره گیری از توانمندی های گروهی، یادگیری و درک عمیق تر موضوعات و مفاهیم را از طریق تعامل با همسالان ارتقا بدهد. از طریق فعالیت های گروهی و مشارکتی، یادگیرندگان توانایی های خود را می شناسند و شروع به خودآگاهی و ارزیابی خود می کنند و به نقاط قوت و ضعفشان پی می برند. در این تعامل همه اعضای گروه در قبال نتیجه پاسخگو هستند و به آنها آموزد چگونه اقدامات آنها بر کل گروه نیز تاثیرگذار است و بدین ترتیب آنها را افرادی مسئولیت پذیر بار می آورد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، شیوه ، رویکرد