استفاده از آزمایشگاههای مجازی در آموزش شیمی: بررسی تاثیر استفاده از شبیه سازهای آزمایشگاهی و نرم افزارهای آموزشی بر یادگیری دانش آموزان

این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از آزمایشگاههای مجازی و شبیه سازهای آزمایشگاهی بر یادگیری دانش آموزان در درس شیمی می پردازد. در عصر حاضر، با پیشرفت فناوری های آموزشی، استفاده از ابزارهای مجازی به ویژه شبیه سازها و نرم افزارهای آموزشی به یکی از مهم ترین روش های تدریس تبدیل شده است. آزمایشگاه های مجازی به عنوان جایگزینی برای آزمایشگاه های فیزیکی در محیط های آموزشی، امکان انجام آزمایش های علمی را در شرایط کنترل شده و با کمترین هزینه فراهم می آورد. این مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی و از نوع شبه تجربی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره متوسطه در شهر تهران می باشد که از میان آنها ۲ گروه آزمایشی و کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایشی از شبیه سازهای آزمایشگاهی و نرم افزارهای آموزشی در فرآیند یادگیری شیمی استفاده کردند، در حالیکه گروه کنترل به صورت سنتی و با استفاده از روش های معمول آموزشی به یادگیری پرداختند. ابزار پژوهش شامل آزمون های پیشرفت تحصیلی، پرسش نامه انگیزش و مشاهده مستقیم فعالیت های دانش آموزان در طول تدریس بود. نتایج نشان داد که استفاده از آزمایشگاه های مجازی و شبیه سازهای آموزشی به طور قابل توجهی بر بهبود عملکرد تحصیلی، افزایش انگیزه و کاهش اضطراب دانش آموزان در مواجهه با مفاهیم شیمی تاثیر مثبت دارد. همچنین، دانش آموزان گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل از درک بهتر و عمیق تری از مفاهیم شیمی برخوردار بودند. بر اساس یافته ها، استفاده از این فناوری ها در آموزش شیمی می تواند به عنوان یک ابزار موثر در بهبود یادگیری و ارتقاء کیفیت آموزش در مدارس معرفی شود. در نهایت، پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که برای بهره برداری هرچه بیشتر از این ابزارها، نیاز به ارتقای زیرساخت های فناوری آموزشی، آموزش معلمان و تولید محتوای مناسب است.

کلیدواژه ها:

آزمایشگاههای مجازی ، شبیه سازهای آزمایشگاهی ، یادگیری شیمی ، نرم افزارهای آموزشی ، آموزش مبتنی بر فناوری ، انگیزش دانش آموزان ، یادگیری تعاملی ، آموزش علوم