تحلیل تاثیر نرم افزارهای توانبخشی بر بهبود حافظه گفتاری در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

نرم افزارهای توانبخشی به عنوان ابزارهای نوین در حوزه آموزش و درمان اختلالات یادگیری، به ویژه در بهبود حافظه گفتاری، مورد توجه قرار گرفته اند. این تحقیق به بررسی تاثیر نرم افزارهای توانبخشی بر بهبود حافظه گفتاری در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری می پردازد و به تحلیل علمی و تجربی این تاثیرات می پردازد. اختلالات یادگیری، به ویژه اختلالات مربوط به حافظه گفتاری، می توانند مانع از پیشرفت تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان شوند. از این رو، استفاده از روش های نوین و فناوری های آموزشی، به ویژه نرم افزارهای توانبخشی، می تواند به عنوان یک راهکار موثر در رفع این چالش ها مطرح شود. در این تحقیق، نمونه هایی از دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در مقاطع مختلف تحصیلی به صورت تصادفی انتخاب شدند و تحت برنامه های توانبخشی مبتنی بر نرم افزارهای شناختی قرار گرفتند. فرآیند تحقیق شامل ارزیابی پیش آزمون و پس آزمون برای بررسی عملکرد حافظه گفتاری دانش آموزان قبل و بعد از استفاده از نرم افزارهای توانبخشی بود. ابزارهای اندازه گیری شامل آزمون های استاندارد حافظه گفتاری و پرسشنامه های خوداظهاری بودند که به شناسایی میزان بهبود و اثرات نرم افزارها کمک کردند. یافته های تحقیق نشان داد که استفاده از نرم افزارهای توانبخشی موجب بهبود معنادار در حافظه گفتاری دانش آموزان گردید. این بهبود نه تنها شامل افزایش ظرفیت حافظه گفتاری، بلکه بهبود در دقت و سرعت بازیابی اطلاعات نیز بود. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که استفاده از نرم افزارهای توانبخشی در گروه های کوچک و تحت نظارت معلمان می تواند به تقویت تعامل اجتماعی و یادگیری هم تیمی ها نیز منجر شود. معلمان و والدین نیز گزارش کردند که دانش آموزان پس از استفاده از این نرم افزارها، در محیط های کلاسی و اجتماعی با اعتماد به نفس بیشتری عمل می کنند و تمایل بیشتری به مشارکت در فعالیت ها نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

نرم افزار توانبخشی و شناختی ، اختلالات یادگیری ، حافظه گفتاری