تاثیر معلمان و مربیان در پرورش مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان

مهارت های اجتماعی برای هدایت روابط بین فردی، ایجاد دوستی ها و موفقیت در زمینه های مختلف اجتماعی ضروری است. با این حال، بسیاری از افراد با توسعه مهارت های اجتماعی قوی دست و پنجه نرم می کنند که منجر به مشکلاتی در ارتباطات، همکاری و تنظیم عاطفی می شود. این مقاله مروری اثربخشی مداخلات آموزشی طراحی شده برای بهبود مهارت های اجتماعی در جمعیت های مختلف را بررسی می کند. این مقاله به بررسی چارچوب های نظری زیربنای توسعه مهارت های اجتماعی، با تمرکز بر نظریه یادگیری اجتماعی و اصول درمان شناختی-رفتاری (CBT) می پردازد. سپس به رویکردهای مداخله ای مختلف، از جمله برنامه های آموزش مهارت های اجتماعی، مداخلات با واسطه همتا، و مداخلات مبتنی بر فناوری می پردازد. این مقاله به تحلیل انتقادی پژوهش های موجود در مورد اثربخشی این مداخلات، بررسی تاثیر آن ها بر جنبه های مختلف مهارت های اجتماعی مانند ارتباط، حل مسائل اجتماعی و هوش هیجانی می پردازد. چالش های مرتبط با اجرای مداخلات مهارت های اجتماعی در محیط های آموزشی نیز مورد بحث قرار می گیرد. این مقاله با تاکید بر نیاز به مداخلات مبتنی بر شواهد و هدفمند که نیازهای خاص افراد را برآورده می کند و اصول یادگیری اجتماعی-عاطفی (SEL) را در برنامه درسی گسترده تر ادغام می کند، به پایان می رسد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، مهارت های عاطفی ، آموزش ، پرورش ، نظریه یادگیری اجتماعی ، CBT ، مداخلات آموزشی ، مداخلات با واسطه همتا ، مداخلات مبتنی بر فناوری ، چارچوب های نظری ، هوش هیجانی ، مهارت های ارتباطی