بررسی کاربرد هوش مصنوعی در فرایند آموزش و یادگیری

این مقاله مروری به بررسی تاثیرات هوش مصنوعی (AI) در فریند آموزش و یادگیری دانش آموزان پرداخته است. هدف این پژوهش تحلیل چگونگی بهبود فرآیند یادگیری از طریق این فناوری ها و شناسایی چالش های موجود در پیاده سازی آن ها در محیط های آموزشی است. روش پژوهش شامل مرور سیستماتیک مقالات مرتبط و تحلیل داده های موجود در زمینه تاثیرات AI و VR بر یادگیری می باشد. ابزار پژوهش شامل پایگاه های داده علمی و مقالات معتبر در حوزه فناوری آموزشی است. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان و معلمان در مقاطع مختلف تحصیلی است. نتایج نشان می دهد که AI با ارائه برنامه های آموزشی شخصی سازی شده و تحلیل دقیق عملکرد دانش آموزان، می تواند به بهبود یادگیری و درک عمیق تر مفاهیم کمک کند. همچنین، VR با ایجاد تجربه های یادگیری تعاملی، مشارکت دانش آموزان را افزایش می دهد. با این حال، چالش هایی نظیر نگرانی های حریم خصوصی و نیاز به زیرساخت های مناسب نیز باید مورد توجه قرار گیرد. در نهایت، این مقاله نتیجه گیری می کند که ترکیب AI و VR می تواند به عنوان یک رویکرد نوین در آموزش، کیفیت یادگیری و عملکرد شناختی دانش آموزان را بهبود بخشد. همچنین، محدودیت ها و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی در این زمینه بیان شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، واقعیت مجازی ، عملکرد شناختی ، یادگیری دانش آموزان ، شخصی سازی آموزش ، فناوری آموزشی