نقش محیط عاطفی مدرسه و شیوههای تربیتی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی نقش محیط عاطفی مدرسه و شیوههای تربیتی در کاهش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی تحقیق، تحلیل تاثیرات محیط مدرسه به عنوان یک عامل عاطفی و شیوه های تربیتی مختلف بر کاهش بروز رفتارهای پرخاشگرانه و ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. برای این منظور، پژوهش از روش ترکیبی (کمی و کیفی) استفاده کرده است. در بخش کمی، از پرسشنامه های استاندارد برای اندازه گیری ویژگی های محیط عاطفی و شیوه های تربیتی استفاده شد و در بخش کیفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و مشاوران مدارس انجام گردید. نتایج تحقیق نشان داد که محیط مدرسه با ویژگی های مثبت عاطفی، همچون حمایت اجتماعی، روابط مثبت میان دانش آموزان و معلمان، و شیوه های تربیتی موثر، به طور معناداری موجب کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و افزایش انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود. این یافته ها نشان می دهد که ایجاد محیطی امن، حامی و مشوق در مدارس می تواند به بهبود رفتار و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کمک کند. نتایج پژوهش اهمیت توجه به جنبه های عاطفی محیط مدرسه و شیوه های تربیتی در برنامه ریزی های آموزشی و تربیتی را برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

محیط عاطفی ، شیوه های تربیتی ، پرخاشگری ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش ، حمایت اجتماعی ، رفتار دانش آموزان