راهکارهای کاهش فقر تحصیلی و ترویج مطالعه با رویکرد عدالت آموزشی در نظام آموزشی کشور جمهوری اسلامی ایران

فقر تحصیلی و کاهش علاقه به مطالعه، از مهمترین موانع پیشرفت نظام آموزشی ایران به شمار می آید که پیامدهایی همچون افزایش نابرابری های اجتماعی، کاهش کیفیت آموزش و کاهش مشارکت فرهنگی را به دنبال دارد. این پژوهش با هدف بررسی ابعاد و علل فقر تحصیلی و ارائه راهکارهایی برای رفع این معضل، بر نقش عدالت آموزشی به عنوان راهبردی کلیدی تاکید می کند. عدالت آموزشی به معنای ایجاد فرصت های برابر برای همه دانش آموزان، صرف نظر از شرایط اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی، یکی از پیشنیازهای اصلی توسعه پایدار در کشور است. در این مقاله، به عواملی چون کمبود امکانات آموزشی در مناطق محروم، نابرابری در توزیع منابع آموزشی، ضعف فرهنگ سازی برای ترویج مطالعه، و تاثیر فقر اقتصادی بر دسترسی به آموزش پرداخته شده است. راهکارهای پیشنهادی شامل افزایش بودجه آموزش و پرورش، توسعه زیرساخت های آموزشی در مناطق کم برخوردار، ارائه منابع رایگان یا یارانه های برای دانش آموزان نیازمند، ترویج برنامه های ملی کتابخوانی و استفاده از فناوری های نوین برای آموزش در مناطق دورافتاده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که دستیابی به عدالت آموزشی، نه تنها فقر تحصیلی را کاهش می دهد، بلکه با تقویت فرهنگ مطالعه، به توسعه انسانی، تقویت سرمایه اجتماعی و کاهش شکاف طبقاتی کمک می کند. اجرای این اقدامات مستلزم هماهنگی بین نهادهای دولتی، بخش خصوصی، نهادهای مدنی و مشارکت فعال خانواده هاست. بنابراین، تلاش همه جانبه و برنامه ریزی

کلیدواژه ها:

فقر تحصیلی ، ترویج مطالعه ، عدالت آموزشی ، نظام آموزشی ، ایران