بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر گرایش به پرخاشگری کودکان کار شهر شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی بر گرایش به پرخاشگری کودکان کار شهر شیراز انجام شد. پژوهش حاضر از نوع کمی، روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون همراه گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیه کودکان کار ۱۰ تا ۱۴ ساله شهر شیراز در سال ۱۳۹۳ بود. در پژوهش حاضر، از میان کلیه خیابان های شهر شیراز ۳۰ کودک کار به صورت تصادفی انتخاب کرد و بصورت تصادفی ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار داد. به گروه آزمایش آموزش ذهن آگاهی ارائه شد، اما به گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه پرخاشگری میهم (۱۳۸۵) بود. داده های بدست آمده در سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج صورت پذیرفت نشان داد به توجه به میانگین پرخاشگری در مرحله پس آزمون، آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی با کاهش گرایش به پرخاشگری کودکان کار شهر شیراز تاثیر معناداری دارد. به عبارتی می توان نتیجه گرفت آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند تاثیرات مثبتی بر حالات روانشناختی کودکان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی مبتنی بر ذهن آگاهی ، گرایش به پرخاشگری ، کودکان کار