بررسی رابطه سبک های فرزند پروری والدین با اضطراب و گرایش به خودزنی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر مورودشت

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های فرزند پروری والدین با اضطراب و گرایش به خودزنی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر مرودشت انجام شد. پژوهش ازنظر هدف کاربردی و به لحاظ روش مطالعه ای توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر مرودشت در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. حجم نمونه ۳۷۰ نفر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای از میان افراد جامعه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه سبک های فرزند پروری و مقیاس اضطراب و گرایش به خودزنی بود. داده های بدست آمده در سطح توصیفی و استنباطی با آزمون فرضیه ها و آزمون تحلیل آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون صورت پذیرفت. نتایج نشان داد سبک های فرزند پروری، سبک اقتدار منطقی والد پدر و مادر با اضطراب و گرایش به خودزنی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین سبک فرزند پروری، سبک اقتدار استبدادی و سبک سهل گیرانه والد پدر و مادر با اضطراب و گرایش به خودزنی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین مادران با سبک فرزند پروری سهل گیرانه و معناداری قادر به پیش بینی گرایش به خودزنی فرزندان هستند. نتیجه گیری می توان گفت سبک های فرزند پروری از اهمیت و تاثیر زیادی بر متغیرهای روانشناختی فرزندان برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزند پروری ، اضطراب ، گرایش به خودزنی