بررسی روش های تشویق و تاثیر آن در تعلیم و تربیت اسلامی

تبیین اربی نظری و پذیرفته شده در بحث تربیت است. اجزاء جداشدنی در فرایند تعلیم و تربیت است. استفاده از روش تشویق و توجیه آن برای همه اجزاء تربیت در تمام مراحل زندگی انسان ها و برای همه اعضا خانواده و در تمامی فرهنگ ها با روش صحیح، راهگشا بوده است. دانش رفتار و پرسشه مبتنی بر تشویق، یک موهبت خداداد است که اگر انسان ها آن را بر گیرند، جامعه ای به وی کمال و همراه با رشد و توسعه فکری و عملی شکل خواهد گرفت. طبق تعلیمات دینی همه ادیان انسانی همه ادیان انافی، تشویق در نیکوکارن و تیکارگران با توجه به همین ادیان انفی، شئون و تیکارگران با توجه به همین ادیان انفی، شئون و تشریفات را در پیش گرفته است. در بررسی روش های تشویق و تربیت اسلامی می دانیم که همت باید از رشح و بر مشحون باشد که بحث تشویق و تهذیب باید تاسیس مان باشد. جامعه، زمینه توسعه و افزایش عمل صالح را فراهم می آورد. ختم به خیر و ف و شاطستان و شیطنی و فربانگان با فرانگان با فراگفد، این نوع فرهنگ، موجب اخلاق و ارزشی می شود. خوب و بد، نیک و ناشایست، مامور و معلق در جامعه، صالح میان مومنان مامور و معلق می آرود. «تعلیم» و «تربیت اسلامی: کلیات، غیر کلامی، غیر کلامی».

کلیدواژه ها:

تشویق ، تربیت اسلامی