پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس فر آیند خانواده در زوجین مشارکی

هدف این پژوهش بررسی طلاق عاطفی بر اساس فر آیند خانواده در زوجین مشارکی انجام شد. روش: پژوهش حاضر در زمینه طرح های همبستگی قرار داشت. جامعه آماری در این پژوهش کلیه کارکنان شهر ایلام بود که در سال ۱۴۰۲ به شرکت کرده بودند. نمونه آماری شامل تعداد ۱۵۰ نفر بر اساس جدول مورگان و رروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) و پرسشنامه فر آیند خانواده سامانی بود. دادههای به دست آمده در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تحلیل آماری قرار گرفتند و آزمون فرضیهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. نتایج آزمون نشان داد ادعای فر آیند خانواده در کل ۳۶ درصد از واریانس نمرات طلاق عاطفی را تبیین می کند. همچنین مولفه نحوه ارتباطی به صورت منی و معناداری قادر به پیش بینی طلاق عاطفی است (β=-۰/۳۳۲، p=۰/۰۱۱) و مولفه مهارت های حل تعارض نیز به صورت منی و معناداری قادر به پیش بینی طلاق عاطفی است (β=-۰/۲۶۷، p=۰/۰۵). نتیجه گیری: فرایند خانواده می تواند از فراینده خانواده و رفتار آن برای بهبود روابط زناشویی بهره گیری کند.

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، فر آیند خانواده ، زوجین مشارکی