تاثیر جیره های حاوی سطوح مختلف دیواره سلولی مخمر بر عملکرد تولید، کیفیت پوسته تخم مرغ و ایمنی در مرغ های مادر گوشتی

زمینه مطالعاتی: دیواره سلولی مخمر بطور عمده از مانان الیگوساکارید و بتاگلوکان تشکیل شده است. هدف: این آزمایش به بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف دیواره مخمر بر عملکرد تولید، کیفیت پوسته تخم مرغ و ایمنی در مرغ های مادر گوشتی پرداخته است. روش کار: بدین منظور ۱۰۰ قطعه مرغ مادر گوشتی و ۲۵ قطعه خروس پدر گوشتی (سویه راس ۳۰۸) ۵۴ هفته تهیه و بطور تصادفی در ۵ تیمار و ۵ تکرار با ۲۵ واحد آزمایشی (۴ مرغ و یک خروس در هر واحد) توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل ۱- تیمار شاهد (فاقد دیواره مخمر ساکارومایسس سرویزیه) و تیمارهای ۲ تا ۵ به ترتیب حاوی ۵/۰، ۱، ۵/۱ و ۲ گرم در کیلوگرم خوراک مخمر ساکارومایسس سرویزیه بود. طول دوره آزمایش ۱۲ هفته بود که به ۳ دوره (سن ۵۷-۵۴، ۶۱-۵۸ و ۶۵-۶۲ هفته) تقسیم بندی شد. نتایج: تیمارهای آزمایشی اثرات معنی داری بر تغییرات وزن بدن و وزن تخم مرغ های تولیدی نداشتند. درصد تولید تخم مرغ در دوره اول، دوم و سوم آزمایش در تیمارهای دریافت کننده ۱، ۵/۱ و ۲ گرم در کیلوگرم خوراک بطور معنی داری افزایش یافت. همچنین ضخامت و مقاومت پوسته تخم مرغ تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. تعداد تخم مرغ های شکسته و بدفرم در گروه های تغذیه شده با ۱، ۵/۱ و۲ گرم در کیلوگرم دیواره مخمر سلولی بطور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. تیتر آنتی بادی مربوط به ویروس گامبرو نیز در گروه های دریافت کننده ۱، ۵/۱ و ۲ گرم در کیلوگرم بیشتر از گروه شاهد بود. نتیجه گیری نهایی: بطور کلی بهترین سطح استفاده از دیواره مخمر ۱ گرم در کیلوگرم خوراک بود که در مرغ های مادر گوشتی اثرات مثبتی بر عملکرد و ایمنی مرغ های تخمگذار داشت.

کلیدواژه ها:

ساکارومایس سرویزیه ، مرغ مادر گوشتی ، ایمنی ، کیفیت پوسته تخم مرغ ، عملکرد تولیدی