رسالت وجودی در فلسفه اسلامی: تحلیلی فلسفی-منطقی از ماموریت انسان

مفهوم «رسالت» دیرباز جایگاهی کانونی در گفتمان فلسفی و الهیاتی داشته و همواره به مثابه سنگ بنای درک غایت و معنای هستی انسانی عمل کرده است. در فلسفه اسلامی، «رسالت» فراتر از ماموریت نبوی رفته و دربرگیرنده معنای بنیادین حیات بشری، مبانی متافیزیکی آن و نقش آن در نظام کیهانی الهی است. این مقاله به بررسی فلسفی و منطقی دقیق «رسالت» از منظر حکمت اسلامی می پردازد. با بهره گیری از دیدگاه های فیلسوفان برجسته ای چون ابن سینا و ملاصدرا، ابعاد هستی شناختی، معرفت شناختی و غایت شناختی این مفهوم را واکاوی می کند. علاوه بر این، پژوهش حاضر به چالش های فکری معاصر، به ویژه بحران معنا در اندیشه مدرن و نقدهای اگزیستانسیالیستی و ماتریالیستی غایت متافیزیکی می پردازد .با تحلیل پاسخ های ارائه شده توسط فلسفه اسلامی به این معضلات، این پژوهش نشان می دهد که چگونه «رسالت» به مثابه پلی میان حکمت الهی و اراده آزاد انسانی عمل می کند. در نهایت، این مقاله استدلال می کند که «رسالت» نه تنها مبنایی فلسفی برای غایت انسانی ارائه می دهد، بلکه راهی به سوی زندگی معنادار و متعالی در مواجهه با ابهامات وجودی مدرن می گشاید و به عنوان اصلی وحدت بخش عمل می کند.

کلیدواژه ها:

رسالت ، فلسفه اسلامی ، ماموریت وجودی ، حکمت الهی ، اختیار انسانی ، بحران معنا ، اگزیستانسیالیسم.