تحول دیجیتال و تغییر الگوهای آموزشی معلمان

تحول دیجیتال به عنوان یکی از مهم ترین روندهای قرن بیست و یکم، تاثیر قابل توجهی بر الگوهای آموزشی معلمان داشته است. ورود فناوری های نوین به محیط های آموزشی موجب تغییر در روش های تدریس، شیوه های ارزیابی، و تعامل بین معلمان و دانش آموزان شده است. استفاده از ابزارهای دیجیتال مانند سیستم های مدیریت یادگیری، هوش مصنوعی، و واقعیت افزوده به معلمان این امکان را داده است که فرایند آموزش را شخصی سازی کرده و یادگیری را موثرتر کنند.بررسی ها نشان می دهد که تغییر الگوهای آموزشی تحت تاثیر تحول دیجیتال مستلزم توسعه مهارت های دیجیتال معلمان، بازنگری در برنامه های درسی، و تغییر نگرش های سنتی نسبت به یادگیری است (نوری و همکاران، ۱۳۹۹). در این راستا، معلمان نیازمند توانمندسازی در زمینه های فناوری اطلاعات و ارتباطات هستند تا بتوانند از فرصت های دیجیتالی برای بهبود فرآیند تدریس بهره ببرند. پژوهش ها نشان می دهند که استفاده از فناوری های نوین آموزشی موجب افزایش تعامل بین یادگیرندگان و ارتقای کیفیت آموزش می شود (احمدی و رضایی، ۱۴۰۰).از سوی دیگر، چالش هایی همچون نابرابری در دسترسی به فناوری، مقاومت معلمان در برابر تغییر، و نیاز به سرمایه گذاری در زیرساخت های فناوری از جمله موانع تحول دیجیتال در آموزش هستند (کریمی و همکاران، ۱۴۰۱). این چالش ها ضرورت برنامه ریزی دقیق و سیاست گذاری مناسب برای تسهیل پذیرش فناوری در نظام آموزشی را آشکار می سازد. در عین حال، تجربه کشورهایی که موفق به اجرای نظام های آموزش دیجیتال شده اند، نشان می دهد که استفاده از فناوری های نوین، به ویژه در شرایط بحرانی مانند پاندمی کووید-۱۹، می تواند موجب استمرار یادگیری و افزایش انعطاف پذیری نظام آموزشی شود.نتایج پژوهش های اخیر تاکید دارند که تحول دیجیتال نه تنها بر روش های تدریس، بلکه بر نقش معلمان نیز تاثیر گذاشته و آن ها را از انتقال دهندگان صرف دانش به راهنماهای یادگیری تبدیل کرده است (مرادی و همکاران، ۱۳۹۸). در نهایت، موفقیت در بهره گیری از فرصت های تحول دیجیتال در آموزش مستلزم سیاست های حمایتی، برنامه های توانمندسازی معلمان، و توسعه زیرساخت های دیجیتال است.

کلیدواژه ها:

تحول دیجیتال ، الگوهای آموزشی ، فناوری های نوین ، یادگیری الکترونیکی ، نقش معلمان