عیان سازی تغییرات کاربری/پوشش اراضی به منظور پیشگیری از ناپایداری شهری(مطالعه موردی: منطقه ۱۸)کلانشهر تهران

افزایش ساخت و ساز بیش از حد در محدوده منطقه ۱۸ تهران رشد ناپایداری به همراه داشته است. هدف پژوهش حاضر آشکارسازی تغییرات کاربری/پوشش اراضی و بررسی آئین نامه های پیشگیرانه در جهت کنترل ساخت و ساز و افزایش حفاظت از منابع طبیعی منطقه است. روش تحقیق مبتنی بر روش توصیفی-تحلیلی است. فرآیند تحقیق اینگونه بوده است که ابتدا به تهیه تصاویر ماهواره ای دوره های زمانی ۲۰۰۲، ۲۰۱۳، ۲۰۲۴ (از سایت USGS)، پرداخته شده و سپس از طریق نرم افزار ENVI به RGB (اقدام شده و رقومی سازی انجام شده و در مرحله بعد به GIS)، به بررسی روند تغییرات کاربری اراضی طی سه دوره ذکرشده و تعیین کالس های گانه کاربری اراضی(پوشش سبز، اراضی ساخته شده، اراضی بایر) پرداخته شده و الیه های مدنظر از انواع (کاربری ها و پوشش اراضی) پردازش و استخراج شده است. براساس محاسبات انجام شده در سال ۲۰۰۲، ۲۰۱۳ و ۲۰۲۴ به ترتیب پوشش سبز از ۱۴.۴۹۰۹، ۱۳.۳۰۲۸ و ۱۳.۰۵۲۱ درصد کاهش پیدا کرده است. در محدوده اراضی ساخته شده در سال ۲۰۰۲، ۲۰۱۳ و ۲۰۲۴ به ترتیب ۵۹.۹۸۰۷، ۷۰.۴۰۱۲ و ۷۲.۹۹۶۷ درصد روند افزایشی داشته است. در محدوده اراضی بایر در سال ۲۰۰۲، ۲۰۱۳، ۲۰۲۴ به ترتیب ۲۵.۵۲۸۳، ۱۶.۸۹۱۶ و ۱۳.۹۵۱۰ درصد روند کاهشی داشته است. نتایج حاصل از بررسی آئین نامه ها و مقررات نشان دهنده. این اقدامات به شدت ناکافی است ناپایداری به دلیل رشد ساخت و ساز و کاهش پوشش گیاهی از جله دالیل این بحث می توان اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

تعییرات کاربری/پوشش اراضی ، ناپایداری ، آئین نامه های محیط زیستی ، تهران