عامل هوش مصنوعی بر امنیت شبکه ها

سیستم ایمنی بدن یک سیستم محاسباتی جالب و کارا برای بسیاری از کاربردها در زمینه مهندسی و بخصوص تشخیص نفوذ است. این سیستم دفاعی بر اساس عامل بصورت توزیع شده و خود تطبیق است که بر اساس یک معماری الیه ای و سلسله مراتبی عمل می کند. در این مقاله ابتدا عناصر معماری سیستم های تشخیص ویروس که شامل چهار قسمت تبدیل داده، ایجاد و تشخیص ویروس و شناسایی سلول های حافظه می باشد با تمرکز بر عناصر شبکه های کامپیوتری بیان شده است. این مقاله تلاش دارد تا طرحی را پیشنهاد نماید که بر اساس آن بتوان پایداری شبکه قدرت را در قبال بروز اغتشاش و با استفاده از تئوری های مطرح در هوش مصنوعی توزیع شده، بهبود داد. بنابراین الگوریتمی بر اساس قابلیت برقراری ارتباط بین واحدهای مختلف که دارای هوش هستند و با استفاده از اندازه گیری دامنه ولتاژ شینه های مختلف در شبکه قدرت پیشنهاد شده است که با انجام اقدامات اصلاحی قادر است تا از وقوع ناپایداری جلوگیری کند. طرح پیشنهاد شده در این مقاله با توجه به داشتن قابلیت منطبق شدن بر وضعیت دینامیکی شبکه به صورت زمان واقعی قادر به رفع ناپایداری در شبکه قدرت است. طرح پیشنهاد شده در نرمافزار DIgSILENT شبیه سازی شده و نتایج با طرحهای سنتی که شامل ساختار سلسله مراتبی و همچنین سازمان توزیع شده و بدون ناظر است، مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

سیستم تکاملی ایمنی مصنوعی ، امنیت شبکه ، ایمنی مصنوعی فازی ، امنیت شبکه قدرت ، سامانه چند عاملی ، هوش مصنوعی توزیع شده ، کنترل ناحیه گسترده