معماری همساز با اقلیم در ایران: الگویی برای طراحی پایدار در اقلیم معتدل و مرطوب

در این تحقیق به بررسی معماری همساز با اقلیم در ایران و تاثیر آن بر طراحی پایدار در اقلیم های معتدل و مرطوب پرداخته شده است. این مطالعه بر آن است تا ارتباط میان اصول معماری بومی ایران و تاثیرات آن بر کاهش مصرف انرژی و ارتقاء پایداری محیطی را تحلیل کند. با توجه به ویژگی های خاص اقلیمی ایران در نواحی معتدل و مرطوب، این تحقیق به شناسایی اصول معماری سنتی مانند استفاده از سقف های شیب دار، ایوان ها، حیاط های مرکزی، و مصالح بومی می پردازد که به طور تاریخی در برابر شرایط جوی این مناطق موثر بوده اند. علاوه بر این، تحقیق حاضر به بررسی فناوری های نوین مانند پنل های خورشیدی، سیستم های تهویه هوشمند و مصالح بازیافتی پرداخته و امکان ترکیب این فناوری ها با اصول معماری بومی را مورد بررسی قرار می دهد. در نهایت، این پژوهش راهکارهایی برای طراحی پایدار در اقلیم های معتدل و مرطوب ایران پیشنهاد می دهد که با استفاده از ترکیب فناوری های نوین و اصول معماری سنتی، امکان کاهش اثرات منفی زیست محیطی و بهبود کیفیت محیط زندگی فراهم می آید.

کلیدواژه ها:

معماری همساز با اقلیم ، طراحی پایدار ، اقلیم معتدل و مرطوب ، معماری بومی ، فناوری های نوین ، پنل های خورشیدی ، تهویه هوشمند ، مصالح بازیافتی